erçin

Akrostiş E melim aşk rüzgarına kapılıp  R astlamak bir çarpan gönüle Ç arpan kalbe sevgiye hasret İ nanıyor musun? N eden öyleyse hep kuşlar namelerini M artılar seslerini U zatmıyorlar S ensiz ülkeme T aa derinlerden bir lahza A şkla sevgiyle süslenen F eda edeceğim her şeyimi A şkıma varsa karşılık veren...

camların buğusuna karıştı işte gözyaşların burnunu çektin bir çocuk gibi ve öylece heykel oldun da sanki dondun da orta yerde kalakaldın gidiyorum işte ben oysa sen el bile sallayamadın ulan ankara garı dedim ulan millet meclisi ulan erçin dedim kendi kendime ulan sen öldün mü indim otobüsten gerisi sana kalmış şimdi dağlar lacivert şimdi dağlar lacivert şimdi dağlar... M.Erçin