Sonbahar çekti gitti uzaklara
Ardarda yağan esintili yağmurlardan sonra
Belleğimin penceresinden indiremedim seni
İman tahtama dizdim
Hatıralarla senden kalan binlerce resmi
Akşam karanlığında gün yanığı yüzlerimiz
Tıpkı ateşte yanan bir demet gül gibi
Uzaktan seyrettim aylar var yüzünü
Rüzgarlı sokakta yürüdüm bir başına
Güller kopardım dağlardan verdim sana
Uzun dikenleri doldu elime sonra çile verdin çektim
Telaşı girdi göğsüme bir serçenin ama unutamadım on yedi nisanı

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Mehtaptaki Gölge

Mehtaptaki Gölge  ( ombre au clair de lune ) L ayık mı sana güneş ay E melim mehtaba çıkmak seninle Y alnız tek gölge olmak mehtapta L al olmak ağzı tutulmuşçasına A ncak doğayı dinlemek her şey susmuşçasına E klemek geceleri sabaha o gölge gibi R astlamadan hiç sarp kayalıklarına yaşamın G üllerin rengi değişirse biter mi hüznün gamın E lveda deyip gündüze  L aleler menekşeler topladığın düze E rişelim o sessiz engine aşktaki gölde N eden kırılsın mehtaptaki gölge
Devamı

gün gelir

gün gelir zemin hazırlar yarınlar bana süregelir senli düşüncelerim sıfırlaşır çağlayan gözlerimin içinde esaretine isyan eder benliğim gün gelir ne nefret kalır içimde ne sevgiden bir parça bilmediğim birinin gözlerinde durursun gün gelir bozuk para şakırtısı olur değerin gönlümdeki efsanenin yıkıntısı olursun
Devamı
Akrostiş E melim aşk rüzgarına kapılıp  R astlamak bir çarpan gönüle Ç arpan kalbe sevgiye hasret İ nanıyor musun? N eden öyleyse hep kuşlar namelerini M artılar seslerini U zatmıyorlar S ensiz ülkeme T aa derinlerden bir lahza A şkla sevgiyle süslenen F eda edeceğim her şeyimi A şkıma varsa karşılık veren...
Devamı